برای مطالعه این مطلب به ادامه مطلب بروید
بســیــار جــالــب
و
مـــــــــهـــــــــم
فلسفه سیزده بدر چیست؟
چرا همه ساله روز 13 فروردین از منازل خود خارج و به کوه و صحرا می
رویم؟
از پایکوبی سالانه کلیمیان ایران در جشن ایرانی کشی پوریم چه اندازه اطلاع دارید؟
و آیا می دانید تورات قتل نزدیک به هشتاد هزار ایرانی را پذیرفته است؟
و آیا می دانید پژوهشگران این رقم را هم جعلی و رقم درست قربانیان مظلوم ایرانی را تا پانصد هزار تن برآورد زده اند!!!
جشن پوریم یا جشن ایرانی کشی
ملل واقوام گیتی جشنها و آیینهای گوناگونی دارند که هر کدام به مناسبتی برگزار
میشوند.
اما مناسبت برخی از این جشنها بسیار ناراحت کننده و غیر انسانی است.یکی از این جشنها جشنی است به نام پوریم که هر سال روزهای سیزدهم ، چهاردهم و پانزدهم ماه اذار ( برابر با ۱۳ فروردین)توسط یهودیان برگزار میشود . یهودیان در جشن پوریم در دو نوبت به قرائت کتاب استر می پردازند .
آنان رخداد کشتار ایرانیان را معجزه ایزدی می دانند و به همین مناسبت سیزدهم ماه اذار را روزه می گیرند . چهاردهم وپانزدهم ماه اذار را به رقص می پردازند.
این جشن یادآور قتل عام و نسل کشی بزرگی است که در زمان خشایارشاه یهودیان بر ایرانیان روا داشتند و در عرض ۳ روز در حدود ۷۰ هزار ایرانی را با عنوان دشمن یهود بودن به قتل رساندند.
به همین علت است که 13
فروردین برای ایرانیان به عنوان روزی نحس شناخته می شود و ایرانیان در این
روز مجبور به ترک خانه ها و منازل و فرار به صحرا و بیابان شدند.
این جشن که در برخی از نقاط اروپا و آمریکا ” جشن ایرانی کشی” نیز نامیده میشود
براساس داستانی است در تورات.
در این داستان آمده است که خشایار شاه در روز جشن تاجگذاری در حال مستی از ملکه وشتی میخواهد در برابر مردان آمده تا زیبایی او را به رخ مهمانان بکشد. اما ملکه به دلیل حجب و حیا و عفت ایرانی اش قبول نمیکند و به همین دلیل پادشاه خشمگین تصمیم میگیرد شخص دیگری را به عنوان ملکه انتخاب کند.
در این بین یک دختر یهودی به نام هدسه یا استر مورد توجه شاه قرار می گیرد،این دختر که همراه باعده ای از زنان زیبا به قصر آمده بودند ابتدا با همکاری پسرعمویش مردخای که قیم او نیز هست هامان وزیر خشایارشاه را برکنار کرده، میکشند و مردخای را جانشین وی میکنندو سپس در حالت مستی از خشایارشاه اجازه کشتن دشمنان یهود را در ۳ روز متوالی میگیرند.
به این ترتیب در طی این ۳ روز ۷۰ هزار نفر از ایرانیان را که در میانشان زنان و کودکان نیز قرار داشتند، با بی رحمی تمام به قتل رسانده، اموالشان را به غارت می برند و به مناسبت این پیروزی بزرگ و قتل عام بی سابقه تاریخی جشن میگیرند.
اما ایرانیان از همان زمان سیزدهم فروردین را که مصادف با آن ایرانی
کشی وحشیانه بود به عنوان نماد مبارزه و اعتراض به قوم یهود و وحشیان هخامنشی ، که
سراسیمه از خانه و کاشانه شان فراری شده بودند ، سر به کوه و صحرا می گذارند . و
نافرخندگی سیزده ی فروردین را دور از خانه بدر می کنند .
اما اینک به دلیل هجمه ی گسترده فرهنگی و تسلط فراگیر یهود بر
رسانه های ارتباط جمعی و غفلت نگران کننده ی جمع کثیری از ارباب قلم و دانش ، این
روز نه تنها نمادی از مبارزه با یهود را با خود ندارد ، بلکه در جهت خواسته ی یهود
، آمال و آرزوی یهود را که همانا غفلت ، جهل ، خرافه پرستی و باستان پرستی ایرانی
است را بر آورده می سازد
.